مستی آن نیست که در سلسله یِ انگور است
این همه مستی و مستانگی از می دور است
هر چه از باده و پیمانه و ساغر گفتند
شک نکردیم که خالِ لبِ تو منظور است
شرحِ مجنونی ما را همه شیرین گفتند
عشق آن است که در صحن شما مقدور است
بویِ فردوس، هوای حرمت را دارد
عرش از آمدنش روی زمین معذور است!
شرح این شور به چشم همگان پیدا نیست
سِرّ این سوز بر آسوده دلان مستور است
به دل سنگ خودت نقش قدمگاه بزن
راه فیروزه شدن از خود نیشابور است
طوس را سرمه یِ چشمان ملائک کردند
این چنین است خراسانِ شما مشهور است
شاعر: الهه بیات مختاری
پ ن:
خودم تایپ کردم!